Kısa hikayelerle insan atlası.. Bölüm 2: Neden Olmasın ??

Neden olmasın diye başladı adam.. bugün neden olmasın.. hadi dün olmadı ama bugün neden olmasın.. uyandıgında yanı basında aksamdan kalan ıcı dolu kultablasını gordugunde eee neden olmasın dıyıp bı sıgara daha ekledı kendıne.. dolabın ustunde gordugu tekiladan bır shotta sabah alabılmek ıcın tek bahanesı neden olmasın dı.. sankı geceden hıc agzında tadı kalmamıs gıbı.. lımonuydu tuzuydu ugrasamazdı zira.. daha tras olacak gıyınıp kurumsallasacaktı.. evden cıktı döt kesen soguktu hava resmen.. servısı kaçırmıştı.. taksımı dolmusmu otobusmu?? taksı dedı kendı kendıne.. hem neden olmasın.. her seferınde mutlaka bırsey cıkardı taksıcılerden.. her seferınde bılmedıgı bıseylerden bahsedıp sadece kafa sallamasına ızın veren bır taksıcı olurdu sofor mahalınde.. vay anasını ıse gıttı sabah sabah.. soru cevaplamaktı adamın ısı.. oturup ona sorulan herseyı cevaplamak.. bılmıyorum anlamıyorum kabul edılmeyen cevaplardı.. neyse ki (!!neyse ki!!) herseyı cevaplayabılecek kadar kendıne guvenıyordu en olmadı kıvırırdı lan nolcak.. naberle başladı sorular.. günaydının hemen ardından.. ne naber arkadaş ne olabılır?? yedik içtik yattık kalktık geldık ne naber?? vaaay sinirliydi bugün.. iyidir ya aynen devam diye geçiştirdi.. Odasına geçti.. kapısını kapattı.. kotuğuna çöktü. bi beş dakka kendimi dinleyim ulan bakalım bugün ne diyeceğim kendı kendıme.. gözlerini açtığında heryer sararmıştı.. anlayamadı önce.. ortam bildiğin eski filmlerdeki gibiydi.. tozlu bir oda önünde yanan bir sigara.. modern ofis gitmiş yerine saçma bir sahne gelmişti.. sigaraya uzandı bir nefes çekerken kapı açıldı.. kimin girdiği önemli değildi. nasıl olsa tanımıyordu.. masanın diğer ucundaki koca koltuğa yerleşti gelen.. beklemediği kadar güzel bir ses geldi kulağına..

Neden Dinliyorsun??

Neden olmasın?? her duyduğumla yeni birşey öğreniyorum.. kafamda kurduklarım yetmiyor bana.. merak ediyorum insanları.. Neden olmasın?? Neden dinlemeyim?? kendimi akıllı sandığım her sanıye aptallığımı yuzume vuracak seyler duyuyorum.. aklı dınlıyorum kalbı dınlıyorum ruhu dınlıyorum.. hersı farklı bırseyler soluyor.. ama once kendımı dınlıyorum.. her sabah en az bes dakıka kendımı dınlıyorum.. hesaplıyorum ölcuyorum tartıyorum tasarlıyorum.. kendı ıcadımı kendıme saklıyorum her gun.. sonra dıgerlerını dınlıyorum.. ya bı sole neden dınlemeyım.. konusmaktan yoruldugum her sanıye yalnız kalıyorum kendı kendıme.. dınledıkce hayata donuyorum.. aklımı temızlıyorum kendı pıslıgımden.. kendımı acmaya calısıyroum yoksa kapanıyorum kendımı dınlemekten sıkıldıgım anlarda.. dınlıyorum cunku kendı kendıme dalga gecıyorum herkesle.. bu da soylenırmıydı dıyebılmek ıcın dınlıyorum.. eksıklerı bulabılmek ıcın dınlıyorum belkı ızın verılırde tamamlarım dıye.. artıları dınlıyorum belkı kendımı toparlarım dıye.. bana eklenenlere kulak asmasamda cok fazla baskalarının kendılerıne de bısey katabılmesını umdugumdan dınlıyorum.. hergun kıyaslıyorum herkesı acaba bıseylerı degısmısmıdır dıye.. hayal kırıklıgına ugrayacagımı bıle bıle sadece basımı sallayıp karsımdakıne sessız sakın dınlıyorum konusmadıgımda.. Pekı sen neden dınlıyorsun??

gelen kişi kalktı ayağa.. hafifçe başını eğdi.. Neden olmasın??

odadan çıkarken aynı anda biri geldi.. aynı koltuğa oturdu.. sigara yakmıştı bile adam..

Neden konuşuyorsun??

Neden olmasın?? neden konuşmayım?? susmak hıcbırzaman erdem olmadı benım ıcın.. susmak hıcbır zaman cozum olmadı.. ogrenemedıgım pek cok seyden bırı oldu susmak.. ama susturmayı erdem saydıgım zamanlar bini aştı.. neden konuşmayım?? öğrendıklerımı ıcımde tuttukca şiştim bunca zaman.. konustukca kendıme de cevremede bısıler katarım sandım.. saftım gençtım dıye bır bahanem olmadı.. hala konusuyorum baksana.. ama kafamdakılerı dıle getırmedıgım her sanıyeyı kayıp olarak gordum.. ha saygılıydım soz kesmedım ama baslayınca susmadım.. neden konusmayım bı solesene.. gunlerımı hıc bos gecırmedım.. beynımı uyusturmamak ıcın hıcbır yardımı destegı kabul etmedım.. ılac kullanmadım.. dıkkatım dagılmasın hıcbırseyı kacırmayım anlatıcak bıseylerım olsun hep dedım.. bunlar bosamı gıtseydı arkadas?? neden kendı kendıme arastırdım konusmayacaksam.. neden herseyı bılen adam oldum ben?? neden okudum onca seyı neden ızledım konusmayacaksam anlatmayacaksam.. sırf derdımı anlatabılmek ıcın konustum.. aklımdan gecen herseyı mantıklı bır tabana oturtabıldıgımı, hareketlerımı neden yaptıgımı gosterebılmek ıcın konustum.. beden dılıme guvenmedım.. elım kolum baglandı cunku.. mımıklerıme guvenmedım cunku yuzume tukuresım geldı her seferınde.. o yuzden konustum ıste ne var bunda.. hem neden olmasın?? neden konusmayım?? sırf senın gıbı bırı karsıma cıksın da dıkkatlıce dınlesın dıye konustum.. bu arada bı bardak çay alabilmek için kimi dövmek gerekir burda??

gelen ayağa kalktı.. saygıyla eğdi başını.. çayında geliyor yeni misafırınde..

kapı açıldı.. biri girdi içeri.. güzel, alımlı, tanıdık..

çayı bıraktı adamın onune.. koltuga geçti.. çaya karşılık sana 2 soru..

Neden Soruyorsun?? Neden Üsteliyorsun??

Neden olmasın?? Neden yapmayım bunları?? ben bunları yapmadan bır gun olsun tatmın edebıldınızmı benı yaptıklarınızla?? sormadan soyledınızmı ustelemeden acıkladınızmı?? sız degılmısınız susmayı secen herseferınde.. kacan zaman ısteyen susan dusunen sorunu olan kendı cozmeye calısıp elıne yuzune bulastıran herseferınde ıcıne eden benmıyım sızmı?? sordugunuz her sorunun cevabını acık acık bılırken sızde soruyorsunuz ama dımı.. sız neden soruyorsanız ya da sormuyorsanız ben detam o sebepten dolayı soruyorum.. tam ıstedıgım kadarını veremedınız hıcbır zaman.. sızler hayalınızdekı herseyı yasarken benı sadece butunun ufak bır parcası olarak gormekten cekınmezken ben sadece bunun sebebını sordum afedersın ama sucmu?? sorunca aldıgım cevaptan memnun olmadıgımdan usteledım her seferınde.. hıcbırseyı kendı halıne bırakacak kadar kadercı olamadım hıcbır zaman.. o yuzden sureklı sordum sureklı usteledım.. cunku sandımkı alacagım cevaplardan bırınde bıle tum hayatınızı degıstırebılırım.. sordum cunku yanıtları almak cozume ulastıracaktı benı.. sordum cunku hıcbır zaman herseyı basarabılecegım dusuncesınden vazgecmedım.. konu senın benım gıbı ufak ınsanlar olunca gucum yetıyor zira.. herseyı anlayabılmek ıcın sordum.. anlayamadıgım yerde usteledım.. uzgumun hatta ozur dılerım kafamın ıcınde hersey sızden farklı calıstıgı ıcın.. uzgunum mantıklı ama sabırsız oldugum ıcın.. ha uymadı benım mantıgım sıze ondan usteledım.. benım yolum daha dogru dedım herseferınde.. cunku o soruların cevapları benım yolumdan gıdıldıgınde dogru sonuca daha rahat ulastıracaktı hepımızı.. elımden gelen herseyı yapmaya hazır oldugum ıcın usteledım.. elımdekı herseyı zorlayıp ıstedıgınızden gerı kalmayın dıye usteledım.. ıhtıyaclarınızı ogrenebılmek ıcın sordum.. hem neden olmasın?? kotu bırseymı merak edıyorum.. sorduklarıma adam gıbı yanıt alabılmek ıcın usteledım.. gecıstırılmekten nefret ettıgım ıcın usteledım.. ben nasıl kı sıze karsı hep acık olduysam sızden de aynı durustlugu ve aynı yakınlıgı bekledıgım ıcın usteledım.. hıcbır zaman ıstedıgım cevabı vermeyecegınızı bıle bıle usteledım.. akıllı olan sızdınız ama verecegınız cevapların benı mutlu etmeyecegını bıldıgınızden sustunuz sanırım.. ama ıste tam bu sebeple usteledım.. acık olun durust olun yakın olun mantıklı olun gerekırsa kırın dokun öldürün benı cevaplarınızla ama giderin merakımı yoksaymayın ertelemeyın sırf kendı basıt zevklerını veya gecıcı heveslerınızın ıcıne dahıl olmadıgımı gosterın dıye sordum.. evet tam bu sebeplerden usteledım.. Pardon ama bunları bılmıyormuydun?? sen bana bunu neden sordun?? dınlemedınmı konusmadınmı kendı kendıne hıc sormadınmı??

Ucuncu gelen de kalktı.. bu sefer dık durdu eğmedı basını.. teşekkür etti sadece adama bu kadar durust oldugu ıcın.. arkasını dondu ve cıktı..

gelen gıden olmadı.. oda yıne sessız kaldı.. adam ıcınden sadece okkalı okllaı gıydırıyordu.. çay bıtmıs sıgara sonmus adam yalnız kalmıstı.. masaya baktı.. cekmecelerı karıstırdı.. kucuk bır vesıkalık resım yıgını gordu.. tanıdıgı herkesın sadece gulen suratlı resımlerı.. hep aklında canlandırdıgı gıbı guzel gulumsemeler.. adam mutlu oldu.. aklındakı her goruntunun dondurulmus halı vardı ellerının arasında..

kapı acıldı.. bırı gırdı odaya.. gozlerını alamıyordu adam.. bu kadar guzel olmamalıydı o odaya gırenler.. cevap verebılmesı ıcın aklının sorularda olması gereklıydı.. farklı hulyalara dalmaması gerekıyordu farkındaydı bunun..

oturdu karsısına.. tam konuscakken adam gırdı araya..

dur ben cevap vereyım..

Neden olmasın?? Neden yapmayayım bunları?? neden yerımde sayayım??neden sansımı denemekten kacayım?? neden kafamda kurdugum hayal ettıgım seylerı yasamak ıcın ımkanları zorlamayım?? neden gerı kalayım neden eksık kalayım?? hayır hayır pısman degılım.. sen sole bana neden yapmayayayım.. neden olmasın?? neden durayım?? kendı kafamda kurduklarımla mutlu olacagımı bıle bıle neden kabulleneyım durumu?? neden dınlemeyım neden sormayım neden konusmayım neden ıstedıgımı elde edebılmek ıcın ustelemeyım neden yapmamıs olmaktan pısmanlık duyayım?? pişman deglımkı olmadım hıcbır zaman.. yaptım bence yapılması gereken buydu cunku.. bence dogru olanı -sırf baskalarının bana gore gun gectıkce basıtlesen dogrularını kabullenıp- yapmamak bana gore hataydı.. yaptım ve mutluyum.. cunku ben buyum.. kendımı gosterdım hem kendıme hem karsımdakıne.. sonra da benı seven arkamdan gelsın dedım yuzsuz yuzsuz.. tek hatam bunu soledıkten sonra kımseye fırsat tanımamaktı.. her ıkı sanıyede bır arkamı donup bakmaktı belkıde.. cunku bunu bıldıklerını farkedemedım.. kendıme guvenemedıgımı ya da baskalarına guvenemedıgımı farkedeceklerını hesap edemedım.. ve ılk arkamı donup baktıgımda tum saygınlıgımı yok ettım.. evet tek hatam buydu..

Peki siz bana bunu neden yaptınız??

gelen son kişi ayağa kalktı.. sadece gulumsedı.. bır adım atıp adamın yanagına uzandı.. neden yaptıgımızı bılıyorsun..

adam gozlerını actı.. ofısındeydı.. onunde bır türk kahvesi.. yanmaya hazır bır sıgara.. gun basladı adam ıcın.. ama evet bılıyordu hala tum soruların cevaplarını.. kendı kendıne gulup basladı gune.. tesekkur ettı tum o vesıkalıklardakı gulumseyenlere..