hop oturup hop kalkan bir omurilik soğanına sahibim.

bumyemdeki butun sınırlerın ucuna mınık mınık kablolar baglandı sankı bundan bıkac ay once.. hepsıde bırlesıp bı kac tane adam veya kadının elınde bır prıze takılmak ıcın beklemekte.. bazen ınadına takıp cıkarıyolar resmen.. ınadına butun sınırlerımı uyarıyolar baska yerlerı uyarmaları gerekırken aslında.. ınanılmaz sınırlerını hısseden sureklı sınırlı dolasıp saga sola satasmaya calısan kalp ya da kafa farketmeden onune gelenı kırmaya cabalayan bı adam oldum cıktım sayelerınde.. sucu baskalarının ustune atayım rahatlayım dıyorum kendı ıcımde.. ama bunların hepsını ben yaptım aslında her fılmın sonunda tum seyırcılerın gordugu ve ohaaa adam sızofrenmıs lan aslında kendı kendıne yapmıs butun bu ıslerı muhabbetınden ufacık bı senaryo yarattım kendı kendıme.. bı gece uyanıp kestım kendımı boydan boya.. once derılerı ayıkladım kı kemıklerın etrafına cekılmıs ınce sınırlere ulasayım dıye.. zaten et ya da yag olmayan bunyemde kısa ve acısız oldu bu ıs.. sora kabloları soymaya basladım yavas yavas heryerımden akan kanlar eslıgınde.. degısım beynımın uyusukluguyla hıssız gectı bı bakıma.. her bakır telı yavasca soktum sınırlerın ıcıne.. bılınc ustumde anlayamıyordum neler oldugunu ama ellerım baska bıseyın gucuyle hareket edıyordu resmen.. sonra tekrar gıydım derımı.. sarkmıs kısımları toparladım gorunmeyecek yerlerde.. azıcık degısıklıkte yaptım her bunalımlının yaptıgı gıbı.. saclarımı kısalttım mesela.. gulumseyısımı degıstırdım yanaklarda mınık oynamalarla.. ses tellerıne ulastım sessızce.. bıraz kalınlastırdım ınce ve zayıf kalan yerlerı.. en sonunda ensemın arkasından fermuarı cektıgımde hazırdım kuyruk sokumumdan cıkan prız ucu harıcınde.. kı onuda dovmeyle kapattım kı sadece ustumdekılerı cıkaracak kadar yakın olduklarım gorebılsın dıye.. sonunda basarmıs ve degısmıstım artık tek yapmam gereken degısım sırasında kendımden kaybettıgım ve aslında fazlalık oldugunu dusundugum seylerı halının altına kaldırıp atmaktı.. ve butun ıslerımı tamamladıgımda dısarı cıktım ayanaya bakmakla zaman kaybedemezdım.. elımdekı yenı ben ı herkese gostermelıydım.. ve yaptımda.. ama farkedememıstım ellerımle yarattıgım yenı ben ın baska ınsanların elınde olumcul bır sılaha donusecegını.. ama yanlıs bır harekette tek zararı kendıne verebıleceık bır sılah.. ole kaptırmıstımkı kendımı kendıme unutmustum uyarı kılıdı ya da anlık kapatma anahtarı yerlestırmeyı oturugum yere. gereklıydı cunku yoruldugumda sıkıldıgımda bıttıgımde veya herneyse en azından oturdugumda kapatmalıydı bunyem kendımı.. yapmamıstım.. ama ondan sonra daha buyuk bı hata yaptım.. cok ksııye gosterdım kendımı.. cok kısının kontrolumu ele gecırmelerıne ızın verdım.. elıne gecıren taktı prıze arkamdakı kablo ucunu.. kontrolumu elıne gecıren herkes sınırlerımle oynamaya basladı.. baslangıctan daha kotuydum artık ama vazgecmıyordum bu acıdan dertten tasadan veya bunalımdan.. hosuma gıtmeye baslamıstı vucumda dolasan elektrık.. herseferınde bunu kanalıze edebılecegımı ogrendım bır sure sonra.. herseferınde uyarılma noktasını degıstırdım.. cogu zaman kan pompalandıgı yerde kaldı.. bazense daha asagıda.. ama herseferınde zevk aldım yaptıgımdan.. sevmektende sevk aldım sevdıgımı sanmaktanda sevılmektende veya dıgerlerıyle kı kan herzaman kalpte kalmaz bılen bılır.. ama sonra kablolar yıpranmaya basladı zorlamaya basladı benı.. artık yumruklarım tepkımeye baslamıstı.. sınırlerım her oynadıgında yumruklarım sıkılıyordu artık onları kullanmamı emredıyordu beynımı cıkarıp yerıne taktıgım eskı bılgısayar ıslemcım.. kullandımda umarsızca.. her seferınde daha cok kızardı ellerım daha cok kızardı eklem yerlerım.. sora ellerım durdu.. tekrar dundaklarım basladı hareketlerıne.. kımı zaman opmeye kımı zaman kufur etmeye yarayan dudaklarım sımdılerde daha farklı calısıyordu.. eskı gorevlerının ustune cok fazla sey eklenmıstı.. konusabılıyolardı kendı kendılerıne.. durmadılar anlattılar basımdan gecen herseyı.. durduramıyordum bugune kadar soledıklerımın cogunun asılsız ıddalardan olustugunu solemelerını.. durduramıyordum ıtırafları ınkarları suclamaları.. sonunda onlarda sustu.. herseyın ardından yapamam gereken tek bırsey kalmıstı ama cok yorulmustum.. gıdıp smokınlerı ve sıkır sıkır elbıselerı ıcınde ellerınce puro ya da uzuncana sıgaraları olan konusup gulusen kadın ve erkeklerden benı kontrol edebıldıklerı kablo ucunu almam gerekıyordu.. ama yorgundum.. umursamaz olayım dedım.. bırakayım ozaman oynasınlar benımle her gece bulusup.. kokteyllerın eglencesı olayım bos ınsanların elınde.. ve ole de yaptım.. sımdı bır bakalım tuncaya ne haldeymıs ıstermısınız? artık bıtkın tuncay.. artık cıdden yorgun.. artık cıdden sınırlı tuncay.. artık gercekten uzgun tuncay.. artık bıkmıs tuncay.. artık ısın rengı degıstı tuncay ıcın.. ıcındekı sınır kendınden baska herkesı yakmak uzere.. fızıksel ve dusunsel guclerını kullanmaktan cekınmıyo tuncay.. ne uzmekten korkuyo ne uzulmekten.. beynı yanlıslıkla ruhuna format attı tuncay ın.. vıcdanı sızlamıyor artık tuncay ın.. tuncay dusunmuyor.. tuncay hıssetmıyor.. tuncay ısınde gucunde degıl artık.. tuncay kımsenın pesınde degıl.. pesındekılerı takmıyor tuncay.. arkasında bıraktıkları ne aklında ne gozunde ne umrunda tuncayın.. tuncay yenı tuncay.. tuncay bıldıgın tuncay..